روستای ابیانه، تلفیقی از تاریخ و معماری! - مجله کامپیوتر

به گزارش مجله کامپیوتر، خبرنگاران: در کشور ایران، جاذبه های گردشگری بسیاری وجود دارد که شاید همه ما بار ها اسم آن ها را شنیده ایم و بی تفاوت از کنارشان رد شده ایم، شاید هم فرصت آن پیش آمده که به این مناطق و جاذبه های گردشگری ایرانی سر بزنیم و از آن ها بازدید کنیم، آن هم در صورتی که اطلاعات لازم و کاملی درباره آن ها نداریم.

قطعاً زمانی که یکی از زیبایی های کشورمان را بشناسیم و اطلاعاتی کافی از آن به دست آوریم می توانیم با تمرکز و البته لذت بیشتری از آن بازدید کنیم و خاطرات شیرینی را برای خودمان و البته اعضای خانواده مان به جای بگذاریم. به همین دلیل در این مطلب سعی داریم به سراغ یکی از برجسته ترین و زیباترین جاذبه های گردشگری کشور ایران برویم و شما را با هر آن چیزی که باید درباره آن بدانید آشنا کنیم: روستای ابیانه!

درباره روستای ابیانه

روستای ابیانه از توابع بخش مرکزی شهرستان نطنز در استان اصفهان است که به عنوان یکی از مرتفع ترین نقاط مسکونی کشور ایران شناخته می شود. این روستا در واقع در فاصله 40 کیلومتری بخش شمال غربی شهرستان نطنز بوده و در دامنه کوه کرکس واقع شده است که ارتفاع آن به چیزی حدود 2222 متر از سطح دریا می رسد. این روستا در سال 1354 به عنوان یکی از آثار ملی ایرانی به ثبت رسید.

روستای ابیانه از نظر تاریخی حرفی برای گفتن دارد. آنالیز های باستان شناسان نشان می دهد که قدمت روستای ابیانه به چیزی حدود 1500 سال قبل باز می شود و حتی در آن موقع نیز شهرت خیلی زیادی داشته است. عمارت های قدیمی روستای ابیانه در زمان سلسله های سلجوقیان، قاجاریان، ساسانیان و همین طور صفویان طراحی و ساخته شده اند. به همین دلیل نیز یکی از اصلی ترین دلایل جذابیت این روستا، قدیمی بودن آن است.

معماری روستای ابیانه

طبیعتاً یکی از بنیادی ترین دلایل برای زیبایی و البته شهرت روستای ابیان، معماری زیبا و خیره کننده آن است. روستای ابیانه به شکل پلکانی ساخته و طراحی شده است. دلیل آن هم این است که این روستا در دامنه کوه قرار گرفته و شیب این دامنه، امکان ساخت خانه هایی خطی را نداشته است. وقتی از دور به این روستا نگاه کنید می توانید روستا هایی چند طبقه را ببینید که به شکل عجیب و زیبایی ساخته شده ند. نباید نادیده گرفت که سرازیر شدن سیلاب ها در بستر دره و کوهستان های مشرف به روستای ابیانه نیز در ساخت پلکانی این روستا تاثیرگذار بوده اند.

در این روستا خانه ها با آجر و خشت ساخته شده اند و اتاق های آن ها با پنجره های چوبی به شکل های ارسی، ایوان و همین طور طارم های چوبی طراحی شده اند. به همین دلیل است که بافت تاریخی و سنی این روستا حرف اول را می زند. نکته جالب دیگر در رابطه با معماری روستای ابیانه، استفاده از خاک رس است. با سفر به این روستا مشاهده خواهید کرد که نمای خانه ها با استفاده از خاک رس پوشانده شده اند و همین موضوع، نوعی یکدستی و نظم در میان خانه ها ایجاد نموده است.

جالب است بدانید که طراحی روستای ابیانه در دل کوهستان به گونه ای است که این روستا را از وزش باد های شدید در امان نگه داشته است و همین مسئله نیز در حفظ بنا ها و کنترل حرارت نقش بسزایی ایفا نموده است.

آب و هوای روستای ابیانه

روستای ابیانه به طور کلی دارای آب و هوایی معتدل است و از این بابت می توان شرایط آن را تا حدودی ایده آل دانست. معمولاً گفته می شود که اقلیم دره ابیانه به صورت ترکیبی بوده و دارای آب و هوای مدیترانه ای است. در طول سال متوسط بیشترین دما در روستای ابیانه به تیر ماه اختصاص دارد و متوسط کمترین دما نیز در دی ماه دیده می شود. در اواخر دی ماه کم کم سرمای هوا کاهش پیدا نموده و با نزدیک شدن به بهار دمای هوای روستای ابیانه افزایش می یابد. گرمای هوا در روستای ابیانه از شروع فصل بهار شروع می شود و معمولاً تا اواخر تیر ماه نیز ادامه پیدا می نماید. بعد از این زمان به تدریج از دمای هوا کاسته می شود و این چرخه به همین منوال ادامه می یابد.

یکی از مسائل مهم در رابطه با آب و هوای روستای ابیانه به بارندگی آن باز می شود. در این روستا معمولاً بارندگی ها در فصل زمستان و به صورت برف رخ می دهند. برف های نشسته در دامنه های مرتفع این روستا تا مدتی طولانی باقی می ماند و کم کم با فرا رسیدن فصل تابستان آب می شوند. باید اعتراف کرد که روستای ابیانه در زمانی که سفید پوشِ برف است نیز زیبایی های حیرت انگیز خود را همچنان حفظ می نماید.

در نهایت می توان افزود که اگر تصمیم سفر به روستای ابیانه را در سر دارید بهترین فصل برای این بازدید از این روستا بهار و تابستان است.

جاذبه های گردشگری روستای ابیانه

روستای ابیانه علاوه بر بافت تاریخی و زیبای خود جاذبه های گردشگری دیگری را نیز برای مسافران به همراه خواهد داشت که از میان آن ها می توان به خانقاه و همین طور کاروانسرا ها و اشترخانه ها اشاره نمود.

خانقاه که مربوط به زمان شاه عباس صفوی است در محله پ خونه قاه یا پس خانقاه واقع شده است و در واقع ساختمانی سه طبقه است که نمای آن آجری بوده و در سردرش نیز طاق های ضربی و نقاشی هایی مربوط به دوره صفویه دیده می شود. این خانقاه در گذشته محل استراحت شاهان صفوی در فصل تابستان بوده و صوفیان و درویشان نیز در آن جمع می شدند.

همان طور که گفته شد کاروانسرا ها نیز در روستای ابیانه حرفی برای گفتن دارند. به طور کلی در روستای ابیانه دو کاروانسرای اصلی وجود دارد که در غرب این روستا بوده و در آن ها معاملات پایاپای انجام می شده است. ناگفته نماند که علاوه بر این دو کاروانسرای اصلی، دو کاروانسرای کوچک دیگر نیز در روستای ابیانه وجود دارند که می توانید از آن ها نیز بازدید نمایید.

اشترخانه های روستای ابیانه نیز محلی برای رفت و آمد کاروان های شتر در زمان قدیم بوده اند. ساختمان این اشترخانه ها بزرگ بوده و سقف های بلندی دارند و معمولاً مالکیت هر کدام از این اشترخانه ها به فردی ثروتمند باز می شود.

اقامت در روستای ابیانه

از آن جایی که روستای ابیانه به طور سالانه پذیرای گردشگران بسیاری از سراسر ایران و دنیا است، امکانات اقامتی در آن در حد قابل قبولی رشد پیدا نموده اند. روستای ابیانه به طور کلی دارای دو هتل ویونا و ابیانه است که هر دوی آن ها سه ستاره بوده و شرایط خوبی را برای اقامت مسافران فراهم آورده اند. در کنار این هتل ها، خانه هایی با همان بافت قدیمی نیز در سراسر روستا وجود دارند که به اجاره گذاشته می شوند و قیمت آن ها بنا به شرایطشان متفاوت خواهد بود.